Claudia Carmen
Depremden sonra kendilerine hiçbir yardım gelmediği için ailesiyle birlikte Malatya’dan Elazığ merkeze bağlı Şahinkaya köyündeki cemevine gelen Gülnaz Doğan, “Devlet şimdiye kadar bize hiçbir yardımda bulunmadı. Biz de mecburen Elâzığ’a gelmek zorunda kaldık, burada herkes bize yardımcı oldu” dedi. Bir gelecek planı yapamadığını söyleyen Doğan, siyasetçilerin yanlarında olmadığını da vurguladı.
Maraş Pazarcık ve Elbistan merkezli depremlerin ardından on binlerce yurttaş yaşamını yitirirken, yüz binlercesi de evsiz kaldı.
Deprem sonrasında büyük yıkımın yaşandığı Malatya’da halen barınma sorunu çözülmüş değil. İnsanlar barınma sorunu çözülemediği için farklı illerdeki yakınlarının yanlarına göç etmek zorunda kalıyor, imkânları olmayanlar ise kendi çabalarıyla hayatta kalmaya çalışıyor.
Birçok ilde cemevleri, depremden sonra barınma sorunu yaşayan yurttaşlar için hizmet veriyor. Elazığ merkeze bağlı Şahinkaya köyünde bulunan Şahinkaya Cem, Eğitim, Kültür ve Sosyal Yardımlaşma Derneği’nde de depremzedeler kalıyor.
Depremden etkilenen Gülnaz Doğan, depremden sonra devletin kendilerine hiçbir yardımda bulunmamasının ardından ailesiyle birlikte Elazığ merkeze bağlı Şahinkaya köyündeki cemevinde kalıyor.
“KİMSE BİZE YARDIM ETMEDİ”
36 saat karın altında kaldığını ve hiç kimsenin kendisine ulaşmadığını söyleyen Gülnaz Doğan, “Devlet şimdiye kadar bize hiçbir yardımda bulunmadı. Biz de mecburen Elâzığ’a gelmek zorunda kaldık, burada herkes bize yardımcı oldu. Kapalıçarşı’dan Çöşnük Mahallesi’ne kadar yürüyerek geldik her tarafa yüzlerce çadır kurulmuştu ama bize hiçbir yardım ulaşmadı. Bize su, ekmek ve sığınabileceğimiz bir çadır verilmedi, eğer bize bir yardım eli uzatılsaydı biz de Malatya’da kalırdık” dedi.
“CEMEVİ BİZE KAPILARINI AÇTI AMA NE ZAMANA KADAR BURADA KALACAĞIZ?”
Sadece seçim zamanı siyasetçilerin koşturduğunu ancak bugün kimsenin yanlarında olmadığını belirten Gülnaz Doğan şunları ifade etti:
“Devletten hiçbir beklentimiz yok, oy zamanı da kimse gelmesin yanımıza. Ne zamana kadar böyle devam edeceğiz, bir yere kadar insanlara yük olabiliriz. Burada herkes yardımcı oluyor ama ne zamana kadar birilerine yük olacağız. Sağ olsun cemevi 14 gündür bize kapısını açtı, herkes burada kalıyor ama biz ne zamana kadar böyle burada kalacağız. Şu durumda bir gelecek planı yapamıyorum.”
