Ali Kemal Hüseyin
Rusya Federasyonu Komünist Partisi (RFKP) Merkez Komite Üyesi Dr. Vyacheslav Tetekin’in kaleme aldığı, “Rusya’nın Ukrayna’daki askeri operasyonu ne hakkında?” başlıklı makaleyi, Manifesto okurları için yayımlıyoruz.
***
Vyacheslav Tetekin-RFKP MK Üyesi
Şimdiye kadarki yaygın değerlendirmeler çoğunlukla Batı medyası tarafından empoze edildiğinden, birçok yoldaş Rusya’nın Ukrayna’daki eylemlerinin niteliğini soruyor. Ancak, Rus Ordusunun Ukrayna’yı Nazizm’den kurtarma operasyonunun karakteri artık daha net hale geliyor.
Aralık 2021’den itibaren Rusya, NATO’nun Ukrayna’da asker ve füze üsleri konuşlandırma planları hakkında bilgi alıyordu. NATO’nun bu planlarına göre, Donetsk Halk Cumhuriyeti (DPR) ve Lugansk Halk Cumhuriyeti’ne (LPR) yönelik bir saldırı hazırlanıyordu. Rusya’nın harekâtının başlamasından yaklaşık bir hafta önce, uzun menzilli topçular, çoklu roketatarlar, savaş uçakları tarafından yapılacak saldırılar ve ardından Ukrayna birliklerinin ve Nazi taburlarının işgalini öngören bir saldırı ortaya çıktı. Donbass’ın Rusya sınırından kesilmesi, Donetsk, Lugansk ve diğer şehirlerin kuşatılması ve ardından binlerce Donbass savunucusu ve destekçisinin hapsedilmesi ve öldürülmesiyle kapsamlı bir “güvenlik temizliği” yapılması planlandı.
Plan, NATO ile işbirliği içinde geliştirilirken, işgalin Mart ayı başlarında başlaması planlanıyordu. Rusya’nın eylemi, stratejik inisiyatifi ele geçirmesini ve iki cumhuriyette binlerce hayatı etkili bir şekilde kurtarmasını sağlayarak, Kiev ve NATO’nun önüne geçti.
SAVAŞ EYLEMİNİN KARAKTERİ
1. Rus ordusunun amacı toprak işgal etmek, ekonomik ve doğal kaynakları ele geçirmek değildir. Siyasi bir savaştır. ABD destekli Neo-Nazi rejimi altındaki Ukrayna, Rusya’ya saldırmak için bir NATO üssüne dönüşüyordu. Ülkemizin güvenliğini sağlamakla yükümlüdür. Askeri operasyon, esas olarak Ukrayna liderliğini askerden arındırma, Nazilerden arındırma ve Ukrayna için tarafsız bir statü konusunda müzakerelere girmeye zorlamayı amaçlıyor.
2. İkinci hedef ise, Şubat 2014’te bir devlet darbesi sonucu iktidara gelen Neo-Nazi rejimi altında yaşamayı reddeden tarihi Rus Lugansk ve Donetsk bölgelerinin vatandaşlarını korumaktır. Bu temelde bir iç savaştır. bir ve aynı kişinin iki parçası arasında.
3. Savaşın çoğunun Rus ordusu tarafından değil, Doğu Ukrayna halk cumhuriyetlerinin (DPR ve LPR) güçleri tarafından yürütüldüğünü herkes bilmiyor. Donbass vatandaşları 2014 yılında kendi ordularını kurdular. Vatandaşları Batı Ukraynalı Neo-Naziler tarafından anadillerini Rusça konuşma hakkından mahrum edilme tehlikesiyle karşı karşıya olan “küçük anavatanlarının” bağımsızlığı için savaşıyorlar. LNP ve DNP silahlı kuvvetlerinin çekirdeği, dünyanın en büyük antrasit kömürü üreticilerinden biri olan Donbass madenlerinde çalışan işçilerdir.
4. Gerçekte Rus ordusu, Ukrayna’nın yalnızca Rusça konuşulan doğu ve güney bölgelerinde askeri operasyonlar yürütüyor. Bunlar, 1918’de Bolşevik Devrimi’nden sonra sanayi tabanını güçlendirmek amacıyla Ukrayna topraklarına dahil edilen Rus bölgeleridir. Tarihsel olarak hiçbir zaman Ukrayna’nın bir parçası olmadılar. Rus ordusu, etnik olarak farklı olan Orta ve Batı Ukrayna’da değil, Rusça konuşulan bu bölgelerde faaliyet gösteriyor.
5. Ukrayna’yı “askerden arındırma”nın bir parçası olarak Rus ordusu, sürekli olarak askeri altyapısını yok ediyor. NATO’nun silah tedarikini engellemek için havaalanlarında ve iniş pistlerinde grevler yapıldı; hava savunma sistemleri, radar istasyonları, silah, mühimmat ve yakıt depolarında. Ancak amaç kesinlikle Ukrayna ordusunu yok etmek değil. Rus ordusunun muazzam ateş gücü göz önüne alındığında, Ukrayna Kuvvetlerinin tüm güçlü noktalarını savunucularıyla birlikte yok etmek kolay olurdu. Ancak bu amaç, halklarımızın genetik akrabalığı nedeniyle hiçbir zaman belirlenmemiştir. Biz kardeş halklarız. Kardeşler tartışabilir ve hatta kavga edebilir. Tarihimiz boyunca bir kereden fazla oldu. Ama birbirimizi yok etmeye çalışmak bizim için kabul edilemez.
6. Ukrayna Ordusunun durumu konusunda Ukrayna’nın zayıf ve savunmasız olduğunu iddia etmek yanlış olur. SSCB zamanında, Sovyet birliklerinin Ukrayna topraklarındaki yoğunluğu Avrupa’da en güçlü olanıydı. 1991’de Sovyet Ordusu, Rus ve Ukrayna orduları olarak ikiye ayrıldı. Ukrayna, binlerce tank, uçak, topçu parçası ve devasa mühimmat depoları gibi devasa miktarlarda askeri donanıma sahipti. Bu silahların büyük bir kısmı yurt dışında çatışma bölgelerine satılmış olsa da, Ukrayna’nın silah tedarikine ihtiyacı yok. Şubat 2022’ye kadar Ukrayna ordusu, İspanya, Almanya, İtalya, İngiltere ve Fransa’dan sonra Avrupa’nın en güçlü altıncı ordusu olarak kabul ediliyordu. Ukrayna’nın kara kuvvetleri pratikte Rusya’nınkiyle eşittir.
Şubat 2014’teki devlet darbesinden sonra, yeni Nazi yanlısı yetkililer, ekonomik kargaşaya rağmen, ordusunu güçlendirmek için para akıttı. Amaç, Ukrayna’yı dış saldırılara karşı korumak değil, Lugansk ve Donetsk Halk Cumhuriyetleri üzerindeki kontrolü askeri yollarla yeniden kazanmaya hazırlanmaktı. NATO eğitmenleri tarafından eğitilen, muharebe kabiliyeti en yüksek kuvvetler – 120.000’den fazla ordu müdavimi ve Nazi taburu – Donbass’a saldırmaya hazırdı.
Kiev, ABD ve diğer NATO ülkeleri tarafından işgalin hazırlanmasında aktif olarak desteklendi. Silah satın almak için yüz milyonlarca dolar aldı, ordusunu eğitmek için eğitmenler geldi ve Batı askeri okullarında eğitim gören Ukraynalı askeri personel. Batı’nın amacı sadece Kiev’i Donbass’ı bastırma çabasında desteklemek değildi. Ana amaç, Ukrayna’yı NATO’nun Rusya’ya saldırması için bir sıçrama tahtası ve Ukrayna ordusunu bu saldırıya öncülük edecek bir kuvvet haline getirmekti. ABD askerleri doğrudan Ukrayna’daki düşmanlıklara karışıyor. 17 Mart’ta Donbass’ta bir Ukrayna Ordusu karakolunu ele geçiren DPR güçleri, üç ABD Ordusu subayının cesetlerini ve belgelerini buldu.
7. Özellikle endişe verici olan, Ukrayna liderliğinin fiili olarak kitle imha silahları elde etmeye kendini adadığı gerçeğidir. ABD’nin yardımıyla Ukrayna topraklarında oluşturulan 30 biyolojik laboratuvar, ölümcül hastalıklar ve bunları yayma yöntemleri konusunda araştırmalar yürütüyor. Kiev, Ukrayna nükleer santralleri ve bilimsel ve teknik potansiyeli temelinde nükleer silah yaratmaktan bahsediyor. Bütün bunlar sadece Rusya için değil tüm dünya için bir tehdit oluşturuyor.
8. Rus ordusu, şehirlere girerken, Irak’ın Felluce’deki bir ayaklanmayı birkaç gün içinde şehri silerek bastıran Amerikalıların aksine, sivil kayıpları önlemek ve sivil altyapıyı korumak için elinden gelenin en iyisini yapıyor. Elli bin kişi öldü. Rus ordusu için böyle bir şey düşünülemez.
Ukrayna ordusu ve Nazi taburlarının farklı taktikleri var. Askerlerinin çoğu Batı Ukrayna’dan geliyor ve ülkenin doğusundaki Rusça konuşan sakinleri ikinci sınıf Ukraynalılar olarak küçümsüyorlar. Buna göre, Doğu Ukrayna’da sivilleri öldürmeyi ve sivil altyapıyı yok etmeyi suç olarak görmüyorlar. Askerlerini açık alana değil, şehirlerin yerleşim bölgelerine yerleştiriyorlar. Konut bloklarında, okullarda ve hastanelerde atış mevzileri kurdular Ve bu, bazı çılgın saha komutanlarının kirli bir oyunu değil. Bu, resmi talimatlarda formüle edilmiş bir taktik yöntemdir. Bu, Ukrayna ordusunun ve Nazi taburlarının savunduğunu iddia ettiği şehirlerde her gün oluyor. Kendilerini korumak için kendi yurttaşlarının “canlı kalkanlarını” hevesle kullanıyorlar. Bu, çileden çıkaran bir Nazi taktiğidir.
Bütün bunlar, Rus ordusunun yerleşim yerlerinde bulunan askeri hedefleri vurmaktan kaçınmasını sağlamak veya Rusya’yı savaş suçlarıyla suçlamak için yapılıyor. Nazi taburları geri çekilirken “kavrulmuş toprak” taktiklerini kullanıyorlar: Sivil altyapıyı yok ediyorlar, her şeyden önce köprüleri havaya uçuruyorlar. Naziler, Rus ordusunu suçlamak için sık sık konutları havaya uçuran korkunç provokasyonlar düzenler.
9. Batı medyası ve politikacılar, Ukrayna ordusunun kararlı direnişini övüyor. Ancak önemli bir ayrıntıyı atlıyorlar. Ukrayna ordusunun büyük bir kısmı, gaddarlıkları ile nam salmış kırk Neo-Nazi taburundan oluşuyor. SS tümenleri, 1941-1945 savaşı sırasında Alman ordusunun en zorlu savaşçılarıydı. Bugün Ukrayna’daki Nazi taburları aynı SS birimleridir. Beyinleri aşılanmış, motive edilmişler ve Rus olan her şeye karşı nefret ruhuyla eğitilerek tam sekiz yıl boyunca Donbass’a ve Rusya’ya karşı savaşa hazırlandılar.
10. Dünya, Faşizmin Avrupa’nın tam kalbinde yeniden ortaya çıktığına inanamıyor. Yine de, 1933-1941 yılları arasındaki sekiz yıl içinde dünyaya en büyük şair, filozof ve müzisyenlerinden bazılarını veren saygın Almanların, gaz odalarında yok eden, diri diri yanan, on milyonlarca insanı asan ve kurşuna dizen bir millete dönüştüklerini hatırlamakta fayda var. Ruslar, Ukraynalılar, Beyaz Rusyalılar ve Yahudiler. Aynısı, 2014’ten bu yana 8 yıl boyunca Neo-Nazi propagandasının insanlara beyinlerini aşıladığı Ukrayna’da da oluyor.
Bu arada, bugün Ukrayna halkının çektiği acıları en çok haykıranlar – Polonya ve Baltık ülkeleri – Holokost’un en ağır sorumluluğunu taşıyorlar. Sadece Almanlar değil, Polonyalılar, Litvanyalılar, Letonyalılar ve Estonyalılar da büyük ölçüde Yahudi komşularını yok ediyorlardı.
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Hitler’in yanında savaşan ülkeler, Nazilerden arındırma politikası izlediler. Faşizmi ve liderlerini mahkum eden Nürnberg Mahkemesi kararları ve bu kötülüğe karşı mücadelede uluslararası toplumun işbirliği deneyimi bugün için geçerliliğini koruyor.
