Ali Kemal Hüseyin
Her sabah o meşhur ırkçı marşı okutarak, Kürt çocuğunun ‚varlığının Türke armağan‘ edilmesi pedagojik oluyor!
Ama Kürdün anadilinde eğitim alması „pedagojik degil!“ diye buyurmuş zatı muhteşem, Ince Muharrem!
Kürtçe güzel bir deyim var,
‚De were vî kerî di ví bihûrî re derbas bike!“ Türkçeye şöyle çevirilebilir: „Gel de bu eşeği şu geçitten geçir!“
Kürtçenin pedagojik olmadığı ahkâmını kesen bu zatı şahanenin mesleği muallimlik, yeni adıyla öğretmenlik, modern adıyla pedagogluk ve adı Muharrem, soyadı Ince. CHP milletvekili ve hem de cumhurbaşkanı adayı!
CHP, Mustafa Kemal’in eski Ittihatçıları topladığı partisinin adı.
Bu parti son yıllarda Sosyalist Enternasyonal’in de üyesi!
Insan eleştiriye nereden, nasıl başlayıp, nerede nasıl bitireceğini bilemiyor!
Bir dilin pedagojik olup olmadığına kim, nasıl karar verebilir?
Böyle bir şey olabilir mi?
Kürtçe yazılı eserleri kafana vura vura mı sana Kürtçenin edebi derinliğini anlatalım?
Yoksa Türkçe ile Kürtçeyi Kürt veya Türk olmayan dil uzmanlarına inceletip, hangi dilin daha güçlü ve zengin olduğunu resmen kayıt altına mı alalım!
Mustafa Kemal’in,
Ismet Inönü’nün,
Celal Bayar’ın,
Adnan Menderes’in,
Süleyman Demirel’in,
Bülent Ecevit’in,
Kenan Evren’in,
Turgut Özal’ın,
Necmeddin Erbakan’ın,
Mesut Yılmaz’ın,
Tansu Çiller
Hükümetlerinin
Tam yüz yıllık yasaklarına rağmen;
Zorla, terörle, sürgünle, aşağılanmayla, para cezalarıyla yasaklanmasına rağmen,
Kürt dili Türkiye’de yaşayarak bu günlere geldi!
Ve çok şükür hala milyonlarca insanımız Kurmanci ve Zazaki konuşuyor!
Bu gün Kürtçede yüzlerce değil, binlerce edebi eser mevcut.
Her gün biri birinden daha kaliteli romanlar, hikayeler, şiir kitapları yayınlanıyor!
Dünya düzeyinde Kürtçe yayın yapan onlarca Televizyon kanalı mevcut.
Onlarca Kürtçe radyo kanalı mevcut.
Koskoca Amerika’nın Sesi Kürtçe yayın yapıyor.
Koskoca Isveç radyosu Kürtçe yayın yapîyor.
Yine koskoca TRT Kurdî Turkiye ve dünyadan izlenebilen Kürtce yayın yapıyor.
Mardin, Muş, Bingöl, Dersim Universitelerinde Kürtçe
(Kurmanci, Zazaki) bölümlerde yüzlerce genç eğitim gördü ve yüzlerce akademik tez yazıldı.
Yüzlerce gazete ve dergi kürtçe yayın yapıyor.
Irak Kurdistan’ında Hewlêr, Duhok, Süleymaniye Universiteleri Kürtçe eğitim veriyor.
Güney Kurdistan’da Milyonlarca çocuk ve genç yuvadan, ilkokula, ortaokuldan liseye, liseden universiteye Kürtçe egitiliyor.
Efrin, Serêkanî gibi Kürt şehirleri ve köyleri işgal edilmeden önce okullarda Kürtçe eğitim veriliyordu. Işgal’den sonra yasaklandı!
Isveç, Almanya gibi ülkelerde anadilde eğitim hakkından bütün diger yabanci gruplar gibi Kürt çocukları da yararlanıyor.
Moskova, Tokyo gibi kentlerde Rus’ Japon gençleri Kürtçe ögreniyor.
Bütün bunlara rağmen, mesleği fizik öğretmenliği olan biri, „Kürtçe eğitim dili olamaz, çünkü bu dil pedagojik değil“ diyor!
Bu zatın pedagoji dersi alıp almadığını, eğer aldıysa da pedagojiden zerreyi mıskal feyz almadığını söyleyebiliriz. Çünkü gerçek bir pedagog böyle işkembeyi kûbradan ırkçı safsatalar savurmaz.
Pedagoji, bir sosyal bilimdir. Insan eğitmeyi, öğretmeyi, yetiştirmeyi kapsar.
Ne diyelim, iki binli yıllarda maalesef Kürt milleti böylesi tıynette olan ırkçılarla uğraşmak zorunda kalıyor!
Bu geri zekalı ırkçıya şunu sormak lazım, madem ki, „pedagojik olmadığı için Kürtçe eğitim olmaz“ diyorsun, o zaman TC devleti BM Çocuk Hakları Sözleşmesi’nin bazı maddelerine neden çekince koymuş bulunuyor?
Türk devleti anadilde eğitim hakkını tanısın bakalım, o zaman Kürtçenin pedagojik bir dil olup olmadığını Kürtçe öğretmenleri ve öğrencileri zatı şahanelerinize ve dünyaya göstersin!
Keşke dünyada, örneğin BM’de bu tür yalana, desinformasyona dayalı ırkçı safsataları yasaklayan veya yargılayan bir otorite olsa. En azından insanlık bu tür zararlı tiplerden ve sakat ırkçılardan temizlenirdi.
Nerina Azad
